Φέγγε μου, να... ξεδιψώ

«Ναι, βρήκαμε νερό στη Σελήνη. Και δεν βρήκαμε λίγο αλλά σημαντική ποσότητα». Η ανακοίνωση του εκπροσώπου της NASA το βράδυ της Παρασκευής προκάλεσε ρίγη συγκίνησης για τους δρόμους που ανοίγει η ανακάλυψη στη γνώση, την εξερεύνηση αλλά και το... όνειρο. Το νερό, περίπου 100 λίτρα, εκτινάχτηκε από τον κρατήρα Cabeus στον νότιο πόλο της Σελήνης, μετά την ελεγχόμενη πρόσκρουση του διαστημικού οχήματος LCross με ταχύτητα 9.000 χλμ./ώρα.

Οταν η διαστημική ρουκέτα LCross προσέκρουσε στον σεληνιακό κρατήρα, κανένας δεν περίμενε ότι θα «απεγκλωβίσει» νερό -σε μορφή πάγου- ύστερα από δισεκατομμύρια χρόνια... (φωτ. ΑΠΕ) Ηανακοίνωση των επιστημόνων έδιωξε την απογοήτευση ερασιτεχνών αστρονόμων και παρατηρητών οι οποίοι στις 9 Οκτωβρίου, όταν ο Ελ-Κρος προσέκρουσε στον σεληνιακό κρατήρα που παραμένει αιώνια βυθισμένος στο σκοτάδι σε θερμοκρασία μείον 230 βαθμών Κελσίου, δεν είδαν τίποτα ιδιαίτερο στις απευθείας εικόνες που μεταδόθηκαν. Και όμως υπήρχε μια σημαντική ανακάλυψη.

«Ξεκλειδώνουμε τα μυστήρια του κοντινότερου γείτονά μας, κατ' επέκταση και εκείνα του Ηλιακού μας Συστήματος», είπε ο επικεφαλής επιστήμονας της NASA για τη Σελήνη, Μάικλ Γουάργκο. Το νερό μπορεί να έχει εγκλωβιστεί στον κρατήρα πριν από δισεκατομμύρια χρόνια και αν είναι έτσι, θα έχει καλά φυλαγμένες πληροφορίες και για τον σχηματισμό του Ηλιακού μας Συστήματος.

Στη Γη, οι επιστήμονες παίρνουν πληροφορίες για την κλιματική ιστορία του πλανήτη από τον αέρα που βρίσκεται παγιδευμένος στους πάγους των πόλων, λέει ο Γκρεγκ Ντελόρι από το Εργαστήριο Διαστημικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ. Ομοίως, οι πόλοι της Σελήνης είναι τα «αρχειοφυλάκια» εκεί.

Πάγος από πρόσκρουση κομητών

Ο πάγος στη Σελήνη μπορεί να προήλθε από πρόσκρουση κομητών στην αρχή δημιουργίας του Ηλιακού μας Συστήματος ή να σχηματίστηκε από σωματίδια που έφυγαν από τον Ηλιο και συνδυαζόμενα σταδιακά με μέταλλα της Σελήνης έγιναν νερό και μετά πάγος. Δεν αποκλείεται όμως να προήλθε και από τη Γη, ίσως κατά τη γιγάντια πρόσκρουση που δημιούργησε τη Σελήνη.

Δεν είναι όμως μόνον οι επιστημονικές αναζητήσεις που μπορεί να ικανοποιήσει η ανακάλυψη του νερού στη Σελήνη. Σε πολλούς ρομαντικούς θα (ξανα)γεννηθεί η επιθυμία για εξερευνήσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε διαστημικές αποικίες. Το νερό μπορεί να ξεδιψάσει τους αστροναύτες, κατ' αρχήν, αλλά και να εξασφαλίσει καύσιμα για τους πυραύλους. Με τη βοήθεια μιας επιστημονικής επιτροπής, ο Λευκός Οίκος θα αποφασίσει αν θα προχωρήσουν τα σχέδια για επιστροφή στη Σελήνη το 2020 -κάτι μάλλον δύσκολο λόγω ισχνών οικονομικών- ή θα προγραμματίσει μακροπρόθεσμα για πιο δύσκολες αποστολές. Ο Μπαζ Αλντριν, ο αστροναύτης που το 1969 περπάτησε στο Φεγγάρι με τον Νιλ Αρμστρονγκ, δήλωσε χαρούμενος με την ανακάλυψη, επέμεινε όμως ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να δώσουν βάρος στον Αρη. «Ο κόσμος θα αντιδράσει υπερβολικά στα νέα και θα πει: Ας βιαστούμε να πάμε στο Φεγγάρι που έχει νερό. Αλλά δεν δικαιολογείται κάτι τέτοιο», είπε.

enet.gr

Φέγγε μου, να... ξεδιψώ